Onder impuls van de wereldwijde klimaatprotesten heeft onze praatgast van vandaag, Arthur Bribosia, samen met andere studenten ‘Students for Climate’ opgericht in het voorjaar van 2019. Deze groep is later omgedoopt tot ‘Maastricht for Climate’ ter bevordering van de inclusie van de Maastrichtse bevolking. Uit zijn keuze van de plaats voor het houden van het interview werd zijn connectie met de natuur al snel duidelijk. Hij heeft ons met name te woord gestaan in een kippenren waarin door gezinnen uit de buurt geadopteerde kippen wonen . Arthur is net afgestudeerd van UCM en was de winnaar van de UM student award 2020. Deze week is hij gestart met werken in de ‘Green Office’ van UM. Hij vertelde dat hij als jonge scoutsleider al erg gepassioneerd was door natuur en duurzaamheid. Zo stond hij o.a. aan de basis van ‘waste free camps’ en heeft hij aangestuurd tot het gebruik van lokale producten. Hoewel hij achter de inhoud van de 17 duurzame ontwikkelingsdoelstellingen staat is hij wat sceptisch tegenover deze labels die vaak verzanden tot ‘marketinglabels’ of ‘buzzwords’ van grote bedrijven. Hij benadrukte het essentiële belang om de daad boven het woord te stellen in de strijd naar duurzaamheid.

Niet alleen klimaatdemonstraties

Hoewel Arthur met ‘Maastricht for Climate’ vooral bekend staat als de organisator van de lokale klimaatdemonstraties (SDG#13) is deze groep snel uitgegroeid tot een grotere organisatie met verschillende focuspunten. Zo hebben ze een onderzoeksteam opgericht dat streeft naar de opbouw van meer fundamentele kennis rondom de diverse duurzaamheidsthema’s. Een ander team heeft een dialoog opgezet met de UM waarbij wordt aangedrongen op de introductie van onderwijs op het gebied van klimaat en sociale rechtvaardigheid. Tenslotte hebben ze een duurzaamheidsgids opgesteld waarbij de bevolking concrete richtlijnen krijgt om een duurzamer leven te leiden.

Actie boven theorie

Dat prominente streven naar actie boven theorie wordt duidelijk bij het lezen van de duurzaamheidsgids die je kan raadplegen op de website ‘maastrichtforclimate.nl’. Daarin krijgen we als lezer een duidelijk overzicht over de impact van ons dagelijkse leven op het klimaat. Buiten de uitleg over de consequenties van ons consumptiegedrag worden er ook praktische richtlijnen gegeven ter verbetering van de duurzaamheid. Daarbij wordt de link gelegd naar vele lokale initiatieven en winkels die daar concreet aan bijdragen. Dit initiatief kunnen we catalogiseren onder het duurzaamheidslabel van kwaliteitsonderwijs (SDG#4), waarbij het informatieve aspect direct wordt verbonden met de praktische uitvoering. Een ander initiatief van kennisoverdracht gebeurt in de vorm van online lezingen die worden aangeboden door ‘Maastricht for Climate’. Op 11 mei a.s. is er een lezing over het duurzaam maken van woningen en gebouwen en op 25 mei sluiten ze het academiejaar af met een lezing ‘Informeer en betrek de mensen’. Tenslotte valt ook het initiatief van een webinarserie voor een duurzaam Maastricht onder de SDG #4. Op deze webinarserie worden de inzichten en zorgen gedeeld van experts, burgers en activisten die dan worden doorgespeeld naar de lokale politici. Om de 3 maanden gaan ze in rechtstreekse dialoog met Gert Jan Krabbendam, de lokale wethouder voor energietransitie. Op deze positieve en constructieve manier wil Arthur met zijn team actief meewerken aan de bouw van de brug tussen theorie en praktijk.

Samenwerkingen mét het volk

Omdat het streven naar duurzaamheid ons allen aanbelangt bevestigt onze Local Goal Getter het belang van partnerschappen met allerhande organisaties die gelijkaardige doelstellingen nastreven. (SDG#17). Zo werken ze o.a. samen met organisaties als ‘Precious Plastic Maastricht’, ‘Milieudefensie Maastricht’, ‘Klimaatactie Netwerk Maastricht’ en ‘Fossil Free Maastricht’. Arthur heeft met gelijkgestemde organisaties een hele Maastrichtse klimaatcoalitie opgezet. Deze samenwerkingsverbanden zijn gegroeid uit het besef dat men als volk samen het voortouw moet nemen in de verhoogde druk naar een meer duurzame en sociale wereld. De klimaatcoalitie heeft een pakket van 8 eisen opgesteld, gaande van gebruik van gratis openbaar vervoer tot het verbieden van het gebruik van plastic voor eenmalig gebruik. Het totale eisenpakket is te vinden op de boven vernoemde website.

Activeren tot herdefinitie van ons leven

Als student met de Belgische nationaliteit vindt Arthur het wel een grote uitdaging om druk uit te oefenen op lokale beleidsvoerders. Zijn grootste wens op korte termijn is om het onderliggende team van “Maastricht for Climate’ sterker en groter te maken met een duidelijke verantwoordelijkheid en een niet aflatende inzet. Op lange termijn wenst hij dat we met z’n allen de zin van het leven zullen herdefiniëren en ons zullen bevrijden van onze hedendaagse wereld die gekenmerkt wordt door individualisme, ongelijkheid en materialistisch consumptiegedrag. Hij beseft dat dit een proces is van lange adem. Precies daarom is het van kapitaal belang dat we er als burgers voor blijven vechten.

Ik voel me bijzonder dankbaar voor de inzet, de inspiratie en de kracht van jonge mensen zoals Arthur.  Hij behoort tot een gepassioneerde en intelligente generatie van jongeren die de motor vormen tot de noodzakelijke veranderingen in onze huidige maatschappij.  Hij promoot activisme boven fatalisme.  Dankzij deze activisten zullen burgers en bedrijven er constant aan worden herinnerd om courante niet-duurzame praktijken af te schaffen ten voordele van de opbouw tot een betere wereld.

Text: Anna Hermans

Photos: Jennifer Timmermans

Editing en Design: Jennifer Timmermans, Linda Vecvagare 

Letterlijk, want op zijn met zonnepanelen uitgeruste elektrische bakfiets, bezoekt hij zijn klanten door weer en wind. Het was geen vooropgezette intentie van Noël om een voorloper te worden in duurzaamheidsdoelstellingen. Wel is hij altijd graag buiten en geniet van de natuur. Waarschijnlijk is van daaruit een vanzelfsprekendheid ontstaan dat de lucht die men inademt schoon hoort te zijn.

Maastricht bereikbaar

In 2017 werd Noël in staat gesteld om via het Maastricht Bereikbaar initiatief met subsidie een e-bakfiets aan te schaffen. Doel was de bereikbaarheid van de binnenstad te garanderen ten tijde van de werkzaamheden rondom het A2 project en het verleggen van de Noorderbrug. Aan ondernemers werd een subsidie toegekend voor de aankoop van een bakfiets, wanneer zij hun werk in plaats van met bestelbus of auto ook fietsend konden doen. In ruil hiervoor werd deelnemers gevraagd een half jaar lang hun gebruikersinformatie met de gemeente te delen. Deze gegevens werden gebruikt voor een groter, landelijk onderzoek naar urban mobility.

 Als mobiel kapper herkende Noël zich in het profiel en zag mogelijkheden om zijn auto méér te laten staan en vooral te kiezen voor de bakfiets. Het idee dat hij daarmee een bijdrage leverde aan een betere luchtkwaliteit gaf hem een goed gevoel.

Met deze stap ondersteunde Noël een aantal SDG’s, namelijk #11 duurzame steden en gemeenschappen en #17 partnerschap om doelen te bereiken.

Uitdagende keuze

De gemeente liet de deelnemende ondernemers vrij in hun keuze. Het lag voor de hand dat Noël zou kiezen voor een fiets met een wat apartere uitstraling wat beter bij zijn creatieve vak als kapper past. Hij maakte het zichzelf daarmee niet gemakkelijk. De Babboe Carve Mountain, waarop zijn oog gevallen was, had geen afsluitbaar deksel. Hij besloot zelf aan de slag te gaan met polyester en glasvezel. Een hele uitdaging, maar met wat creatief denkwerk kom je een heel eind!

Zonne-energie

Tijdens het werken aan het deksel kwam hij door de maatgeving van het oppervlak op het idee dat het misschien mogelijk was een zonnepaneel te integreren. Op dat moment was zijn kennis over deze materie summier. Door veel te lezen en te overleggen met familieleden en kennissen, kwam hij er al snel achter dat één paneel niet voldoende was om te voorzien in de energiebehoefte. Met name vanwege de toename van het gewicht door het deksel zelf, de omvormingsapparatuur en de benodigde grotere accu.

Out-of-the-box

Ergens nog een extra paneel kwijt kunnen was een hele uitdaging omdat er geen afbreuk mocht worden gedaan aan het gestroomlijnde design. 

Uiteindelijk kwam Noël op het idee om in het deksel schuiflades te maken. In de parkeerstand kunnen de extra panelen uit de bak geschoven worden.

In dit geval letterlijk out-of-the-box denkwerk!

De volgende stap is ook al gezet. Er liggen contacten met een producent van supersterk, superlicht, biologisch én 100% recyclebaar materiaal. Noël hoopt dit materiaal te kunnen gebruiken voor het fabriceren van zijn deksel. Nu nog een producent die dit samen met Noël wil professionaliseren en uitwerken!

SDG’s #9 industrie, innovatie en infrastructuur, #12 verantwoorde consumptie en productie en #17 partnerschap om doelstelling te bereiken.

Voorjaar, zomer én najaar volledig off-grid

De energie die onze Local Goal Getter nodig heeft, komt gedurende het hele jaar, behalve de winter, volledig uit de geïntegreerde zonnepanelen. In de winter kan er gemiddeld slechts 5-10 km uit zonlicht opgewekt worden. De rest van het jaar is er genoeg opbrengst om ook zijn telefoon, tondeuse en elektrische fietspomp via usb op te laden.

Op jaarbasis rijdt Noël gemiddeld 7000km op zijn SolarCargoBike, óók als het regent. Maar zoals hij zelf zegt: “als je dagelijks fietst, zul je merken dat het aantal keer dat je echt nat wordt, erg beperkt is. Bovendien blijf ik er lichamelijk maar ook geestelijk fit bij. Geen gestress in het drukke verkeer en met je kop in de wind je hoofd leegfietsen”.

SDG’s #3 goede gezondheid, welzijn #7 betaalbare en duurzame energie en #11 duurzame steden en gemeenschappen 

Niet onopgemerkt

Wanneer Noël met zijn fiets rondrijdt, reageren veel mensen verrast en enthousiast en al helemaal als hij de fiets parkeert en de schuiflades met twee extra panelen uitschuift. Regelmatig ontstaat er dan een leuk gesprek over zijn ontwerp en idee. “Dan besef je dat je enthousiasme aanstekelijk werkt”.

Zero Carbon Road to Glasgow

Zijn ontwerp is inmiddels ook opgemerkt door de promotor van het boek “Eerste Hulp bij Klimaatverandering” van auteur Anabella Meijer. In dit humoristische, positieve boek over een beladen onderwerp, wordt ingegaan op het leuk maken van duurzaamheidsdoelen en de uitvoering daarvan. Het bakfietsdeksel (door Noël het SOLFIE-project gedoopt) past perfect in de promotiecampagne.

Het plan is om eind oktober van dit jaar vanaf Dover naar de klimaattop in Glasgow (COP26) te fietsen. Noël zal samen met onder meer David Klein (vertaler van het boek naar het Engels) de “Zero Carbon Road to Glasgow” gaan fietsen. Deze tocht zal langs een aantal belangrijke steden zoals Londen, Oxford, Birmingham en Manchester gaan om aldaar aandacht te vragen voor klimaatverandering en het in het Engels vertaalde boek te promoten.

SDG #13 klimaatactie

Momenteel is Noël dringend op zoek naar sponsoren om de reis-en verblijfskosten mee te dekken. Geïnteresseerden kunnen een kijkje nemen op https://www.hairvisit.nl/product-categorie/sponsoring/

Dilemma: ecologisch of lokaal

Als kapper probeert Noël producten te gebruiken die zo min mogelijk schade toebrengen aan de natuur. Het dilemma is dat deze producten vaak van ver moeten komen. De productie van kwalitatief hoogwaardige en ecologische verantwoorde haarverzorgingsproducten mist hij nog een beetje in zijn directe omgeving. Ontwikkelingen houdt hij nauwlettend in de gaten. Hij heeft goede hoop dat deze producten in de nabije toekomst ook lokaal ontwikkeld gaan worden. Hij noemt in dit verband Philippe Disse van juwelierszaak Etoile die bezig is met het opzetten van een volledig organische lijn van zeep- en shampoo blokken. Het is allemaal nog in de testfase, maar de drive is ook daar volop aanwezig.

SDG’s #12 Verantwoorde consumptie en productie, #14 leven in het water en #15 leven op het land.

Toekomstdroom

Noël’s grootste wens is het kunnen uitwerken van zijn SOLFIE-deksel tot een productiemodel. Hij heeft daar verschillende ideeën over, maar mist de professionele vaardigheden en productieruimte om deze droom werkelijk te kunnen realiseren. Samenwerking met een lokale partij die hem hierbij zou kunnen en willen helpen zou fantastisch zijn.

SDG’s #17 partnerschap om doelstellingen te bereiken. #9 industrie, innovatie en infrastructuur en #12 Verantwoorde consumptie en productie

Less is More

Tot slot wil Noël nog kwijt dat hij heeft gemerkt dat hij zónder daar echt op uit te zijn geweest, als voorbeeld en inspirator kan fungeren voor iedereen die meent dat “iets doen voor het klimaat” altijd weloverwogen met een opgezet plan zou moeten gaan. Dat was bij hem zeker niet het geval! Feitelijk komt het neer op bewustzijn en de intrinsieke wens om íets te doen, hoe kleinschalig dit ook mag lijken. Probeer ruimte (tijd) voor jezelf te creëren. Hierdoor komt er ook meer ruimte voor frisse, nieuwe ideeën en creëer je rust en geduld om met tegenslagen om te gaan en oplossingen te bedenken. Door jezelf minder economische druk op te leggen, minder te werken en minder spullen te kopen wordt het mogelijk om die ruimte te creëren. Less is more!

SDG #12 Verantwoorde consumptie en productie

Voor Noël is iedereen die bewust zijn steentje bijdraagt aan het terugdringen van broeikasgassen en milieuvervuiling een held. Jörn Behage is bij uitstek iemand waar hij bewondering voor heeft. Met zijn bedrijf Arapaha richt deze ondernemer zich op 100% circulaire productie waarbij afval niet bestaat. Op Brightlands-Chemelot heeft Jörn een zeer sterk, lichtgewicht, biologisch en volledig recyclebaar materiaal ontwikkeld, dat mogelijk gebruikt kan worden als lichtgewicht toepassing voor het SOLFIE-deksel. Jörn zal tijdens deze campagne zeker worden geïnterviewd als Local Goal Getter!

Text: Karin Gielen

Photos: Karin Gielen

Editing en Design: Jennifer Timmermans, Linda Vecvagare 

Onze gast van vandaag, Roger Haan van het interieurarchitectenbureau InterAlter, straalt duurzaamheid uit in al zijn woorden en daden. Daardoor valt hij op in een sector die gekenmerkt wordt door het intensieve gebruik van ecologisch belastende goederen en praktijken. In zijn acties revolteert hij tegen het verstikkende gevoel dat we steeds meer letterlijk worden ingepakt in plastieken hermetisch afgesloten gebouwen.

Fast fashion in interieur

Het bedrijf InterAlter dat gevestigd is in een prachtig historisch pand in het centrum van Valkenburg bestaat al vijf jaar. Gedurende die tijd heeft onze Local Goal Getter een stijle leercurve doorstaan op het gebied van duurzaamheid. Door het leiden van verschillende renovatieprojecten kwam hij tot de constatatie dat de bouwsector verantwoordelijk was voor een massieve afvalberg. Op basis van veranderende noden en wisselende modetrends werd hij met opdrachten geconfronteerd om het ene na het andere interieur te vervangen. De gesloopte materialen bleken daarbij nauwelijks recupereerbaar of recycleerbaar. In de hotelsector bijvoorbeeld is de gemiddelde levensduur van een hotelinterieur slechts 7 jaar. In een tijdperk waarin sustainability onontkoombaar is en het discussiepunt in vele media en vakliteratuur heeft hij zijn visie op en aanpak van interieurarchitectuur grondig omgegooid. Daarbij focust hij zich naast het esthetische op het gebruik van ecologisch verantwoorde materialen.

Dus, biologisch afbreekbaar materiaal

Omdat alles in onze maatschappij zo tijdelijk is streeft Roger er naar om zoveel mogelijk gebruik te maken van materialen die makkelijk afbreekbaar, biodegradeerbaar of makkelijk ‘opruimbaar’ zijn. Om de alternatieven visibel en tastbaar te maken is InterAlter een materiaalbieb aan het opbouwen. Elk materiaal dat wordt opgenomen in de collectie moet voldoen aan vier voorwaarden. Vooreerst mag het zo min mogelijk schade toebrengen aan de wereld. Vervolgens moet het productieproces van het materiaal voldoen aan humanitaire eisen. Daarbij wordt bijvoorbeeld onderzocht of er geen kinderarbeid of zwaar onderbetaalde mankracht aan te pas komt. Lokaal ontgonnen en/of geproduceerde materialen zijn een derde criterium om een plaats te winnen in de bieb. Betaalbaarheid is een laatste voorwaarde tot selectie. Door de vooropstelling van deze criteria worden enkele SDG’s nagestreefd: met name het streven naar eerlijk werk (#8) en verantwoorde consumptie en productie (#12).

Materialen in de InterAlter bibliotheek

Roger vertelde dat slechts een vierde van het totale materiaalarsenaal deze kritische selectieprocedure heeft overleefd. Zo hebben ze bijvoorbeeld een vloertegel gemaakt op basis van schelpen moeten elimineren. Hoewel het product er in eerste opzicht erg natuurlijk uitzag bleken de stoffen die werden gebruikt om de schelpen samen te persen tot een tegel toxisch te zijn. Anderzijds toonde hij ons enkele stalen van een materiaal dat er in eerste opzicht erg artificieel uitzag. Maar de basisgrondstof van deze stalen was gerecycleerd huisvuilafval en paste daardoor perfect in de bieb. Ook karton heeft in vele maten en vormen een plaats kunnen veroveren in de materiaalcollectie. Zo heeft Roger met het InterAlter team bijvoorbeeld een pop-up winkel van schoenen gemaakt op basis van karton. Omdat een pop-up winkel per definitie van tijdelijke aard is, was de maximale beperking van de afvalberg bij de afbraak van primordiaal belang. De zijdelings opgestapelde kartonnen dozen dienden zowel als schappenen waarop schoenen werden uitgestald en tegelijkertijd als muren om de winkelruimte te compartimenteren. Bij de sluiting van de shop werd de afvalmassa tot een minimum gereduceerd. Een ander duurzaam materiaal dat Roger ons toonde was lokaal Ardens dennenhout.

Ook, welzijn en gezondheid

Uit het gesprek met Roger bleek dat ook het streven naar welzijn en gezondheid hem na aan het hart ligt (SDG#3). Hij merkt in de dagelijkse praktijk dat consumenten weinig kritisch nadenken over producten die op onze westerse markt worden aangeboden. Zo zijn PVC vloeren nu erg hip en bovendien goedkoop. Daartegenover blijken deze PVC vloeren niet zo onschadelijk als men vermoedt. De weekmakers die ervoor zorgen dat deze tegels niet breken is giftig en na installatie komen die toxische stoffen gradueel vrij. Roger beklemtoont dat hij als interieurarchitect de klant hierover zal informeren maar dat de eindbeslissing uiteindelijk altijd bij de consument ligt.

Uitdagende speurtocht

Onze Local Goal Getter geeft toe dat het een grote uitdaging is om steeds goedkope en ecologisch verantwoorde alternatieven voor te leggen. We leven immers in een razendsnelle consumptiemaatschappij waar jaarlijks ontelbaar veel nieuwe materialen worden aangeboden waarvan men de intrinsieke kwaliteiten noch de impact op het milieu kent. Een andere uitdaging zit in de regelgeving van de bouw. De isolatienormen liggen erg hoog maar piepschuim, het basismateriaal van deze isolatie is dan weer ontzettend belastend voor het milieu. Ook hier is hij actief op zoek naar alternatieven, bijvoorbeeld in de vorm van steenwol of zelfs Limburgse schapenwol.

Samen(werking)

Roger is tevens gestart met de aanmaak van een blog en podcasts. Hij is een erudiet persoon en hij wil hiermee zijn inzichten delen en kritische gesprekken voeren met collega’s en materiaaldeskundigen ten einde zijn kennis met de wereld te delen. Hiermee sluit hij aan bij SDG #4, namelijk kwaliteitsonderwijs in de vorm van kennisverspreiding. beroepsvereniging van Nederlandse interieurarchitecten (BNI) ondersteunt en sponsort dit initiatief. Partnerschappen zijn in deze complexe wereld van kapitaal belang (SDG#17). Zo heeft hij bij een bepaalde opdracht met betrekking tot de ecologische verbouwing van een eethuis een samenwerkingsverband opgezet met een denkteam. Dat team was bemand door studenten met allerhande uiteenlopende specialiteiten die advies konden verschaffen op die domeinen waarin hij zelf tekort schoot.

Kortom, een architect die verder kijkt dan vandaag

Rogers’ grootste droom is dat hij bij elk verbouwingsproject zijn ecologische voetafdruk kan beperken tot een minimum. Hij is erg zelfrelativerend want hij beklemtoont dat hij zich meer en meer bewust is van het feit dat hij niet veel weet naarmate hij zich meer verdiept in de materie. Maar hij is ambitieus en gepassioneerd en blijft dapper tegen de stroom inzwemmen. Hij heeft een hart voor zijn werk, zijn klanten en voor moeder aarde. Hij staat open voor communicatie en is ontzettend leergierig en begripvol naar de noden van de klant toe. Kortom, hij lijkt een ideale adviseur en ontwerper om mee te nemen in een renovatieproject, vooral voor een cliënteel dat verder kijkt dan vandaag.

Text: Anna Hermans

Photos: Séverine Louf

Editing en Design: Jennifer Timmermans, Linda Vecvagare & Lars Wingerath

Deze week laten we Marjon Heutmekers aan het woord, de dame achter het lokale initiatief ‘Olijfgroen.com’. Haar persoonlijkheid kan worden samengevat als daadkrachtig en creatief, inspirerend en optimistisch. Natuur is de primaire inspiratiebron voor al haar bezigheden. Ter bescherming en verduurzaming van ‘moeder aarde’ beklemtoont Marjon het belang van de intrinsieke motivatie om mensen te leiden tot gedragsveranderingen. Daarom probeert ze met elk concept precies datgene te triggeren dat ons zou kunnen aanzetten tot een of andere actie ten voordele van het milieu en de wereld waarin we leven.

Duurzaamheid uit de natuur

Ze heeft eerst een opleiding gevolgd van ‘Facility Management’ en vervolgens haar horizon verruimd via het Erasmusprogramma van ‘Corporate Social Responsability’. Tijdens ons gesprek introduceerde ze ons tot het begrip van ‘bio-mimicry’. Dat is de kunst en wetenschap die strategieën uit de natuur bestudeert en als inspiratie gebruikt om problemen in onze menselijke maatschappij op te lossen. Zij werkt als zelfstandige adviseur bij lokale gemeenten en bedrijven rond verduurzaming.

Boumkracht

Het is niet het gebrek aan geld of techniek dat duurzame ontwikkeling in de weg staat. Dat is er allemaal. Wat we nodig hebben zijn superkrachten als “vertrouwen, lef, samenwerking en liefde”. Vanuit het idee dat bomen superkrachten hebben, ontstond het concept “boumkracht”. Marjon verkoopt op haar website posters en kaarten in ruil voor het planten van een boom. De inhoud en de lay-out van deze posters zijn uniek. Elk exemplaar bevat een poëtische boodschap over die superkrachten, in de Limburgse taal geïllustreerd door de bomen zelf. Op deze originele manier maakt onze Local Goal Getter een duidelijk statement dat ze dit initiatief neemt met en ten voordele van de lokale gemeenschap. Gezien het promoten van bomen ten voordele is van onze gezondheid, de verduurzaming van de gemeenschappen en het leven op land werkt ze hierdoor actief mee aan het bereiken van 3 significante Sustainable Development Goals (#3, #11, #15).

Marjon is er zich bovendien van bewust dat het resultaat van haar acties nog betekenisvoller zullen zijn als ze samenwerkt met lokale partners. Zo werkt ze voor dit project samen met ‘Trees for All’, de Utrechtse organisatie die bomen plant voor particulieren en bedrijven, in Nederland en het buitenland. (SDG #17). In dezelfde context zal Marjon tegen de volgende kerstperiode een poster ontwikkelen als alternatief voor het traditionele vellen van talloze kerstbomen. Momenteel werkt ze aan de kinderversie van “boumkracht” die ze tevens online zal aanbieden. Mooi als geboortegeschenk. Daarmee zal een nieuw mensenleven rechtstreeks gekoppeld worden aan nieuw leven in de natuur.

Wol concept

Marjon probeert mensen na te laten denken over systeemfouten. Vaak doen we dingen omdat ze nu eenmaal zo gaan, niet omdat het slim of logisch is. Dat wil zij doorbreken. Neem het gebruik van wol. Doordat wol quasi geen financiële waarde heeft worden er jaarlijks honderden kilo’s verbrand terwijl wol zoveel potentieel heeft om voor verschillende doeleinden te worden gebruikt. Gezien de ruime schapenpopulatie in Zuid Limburg ziet ze een opportuniteit om duurzamer te gaan werken met wol. Met het wol concept wil zij deze bewustwording vergroten. Hierdoor zal ze concreet een steentje bijdragen tot het promoten van verantwoorde consumptie en productie (SDG#12).

Keramiek concept

Het volgende concept zal proberen bij te dragen tot een goede gezondheid en welzijn. (SDG#3). Zij ziet in haar eigen omgeving de teloorgang van intermenselijk contact. De alles dominerende carrierejacht koppelt ze aan het feit dat geld an sich een doel is geworden i.p.v. een middel tot een aangenaam bestaan. Die ‘ratrace’ wordt nog aangescherpt door de alomtegenwoordige ‘smart phones’. Ze ziet dat er massaal veel aandacht en tijd uitgaat naar die elektronische tools ten nadele van waardevol interactief menselijk contact. Ze heeft een tipje van de sluier gelicht door te zeggen dat ze met keramiek rechtstreeks zal streven naar een reductie van het ‘overgebruik’ van de ‘smart phones’ en een daaraan verwant sociaal doel zal steunen. Onze interesse is alvast gewekt. Wat zou de wereld er anders en rustiger uitzien als mensen er zouden in slagen om hun aandacht gradueel te verschuiven van een tool naar een mens.

Prinses Karnaval

Tenslotte is onze Local Goal Getter samen met haar man het prinsenpaar karnaval geworden. Marjon draagt de waarden van karnaval hoog in het vaandel en ze koestert het principe van het bevrijdende effect van karnavalskledij. Tegelijkertijd heeft zij de gelegenheid aangegrepen om het thema duurzaamheid tijdens carnaval bespreekbaar te maken. Zo wordt er gekeken naar verduurzaming van feestkledij (SDG#12).

Duurzaamheid voor iedereen

Als conclusie van het boeiende gesprek kan ik concluderen dat uit de enorme diversiteit van haar initiatieven blijkt dat Marjon een duizendpoot is met het hart op de juiste plaats. Zij slaagt er op een laagdrempelige en originele manier in om onze disruptieve wereld een beetje meer leefbaar te maken. Via haar acties wil ze aantonen dat duurzaamheid niet lastig moet zijn maar dat actief werken aan duurzaamheid zelfs kan leiden tot een gelukkiger leven als individu.

Text: Anna Hermans

Photos: Séverine Louf

Editing en Design: Jennifer Timmermans, Linda Vecvagare & Lars Wingerath

Wie het begrip ‘sociëteit’ associeert met een vereniging ter bevordering van de gezelligheid zal bij het lezen van dit artikel aangenaam verrast worden. Deze week hebben we gepraat met de Local Goal Getter Bo Croonen. Zij is de voorzitter van de studentenvereniging Amphitryon van de Maastrichter hotelschool. Zij heeft samen met het bestuur en de leden het begrip van sociëteit tot een hoger niveau gebracht. In haar functie zet Bo de academische kennis rond gastvrijheid naadloos om in de praktijk en verwezenlijkt met het hele team daarmee heel wat SDGs.

Een vereniging voor iedereen 

Bo vertelde dat Amphitryon er vanaf het begin prat op gaat dat het een gemengde vereniging is, voor mannen én vrouwen, in tegenstelling tot heel wat andere studentenverenigingen. In deze sociëteit is werkelijk iedereen van de Hotelschool welkom, zonder onderscheid.  Zo werken ze momenteel voor het eerst aan een LGBTQ+ event ter bevestiging van hun streven naar gendergelijkheid (SDG#5).  Dit event draait rond genderneutraliteit en ze streven naar een grote impact op deze veelbesproken maar toch nog fragiele materie. 

Streven naar duurzaamheid

De vereniging heeft een ‘duurzame commissie’ die er naar streeft om de operationele kant van de vereniging zo duurzaam mogelijk te maken.  Zo hebben ze het gebruik van wegwerp bekers bijvoorbeeld vervangen door herbruikbare bekers. Daarnaast is er het plan om een moestuin aan te leggen als lokale bron van ingrediënten om mee te kunnen koken. Een ander initiatief in dit kader is dat ze een oproep hebben gedaan aan alle studenten om de cv-ketel van 80 naar 60 graden te reduceren. Buiten de kostenbesparing die daarmee gepaard gaat heeft deze actie ook een gunstige invloed op het milieu. Met een actie van afval ruimen zorgen ze ook mee voor een schone en aangename buurt.  Daarbovenop hebben ze ook nog een kledingruil actie gepland zodra de omstandigheden dit weer toelaten. Op basis van een Webinar zullen de deelnemers kennismaken met vele aspecten die verkeerd gaan op gebied van duurzaamheid in de sector van de kledingindustrie. Daarnaast zullen de participanten de kans krijgen om eigen kledingstukken te ruilen of af te staan aan het goede doel. Al deze acties kaderen duidelijk in het streven naar duurzame gemeenschappen (SDG#11) en duurzame consumptie en productie (SDG#12).  En de schenking van de kleding beantwoordt aan het streefdoel om de armoede te verminderen (SDG#1). 

Naast deze operationele kant van duurzaamheid is Bo met haar team in samenwerking met een architect concrete plannen aan het uitwerken voor de bouw van een nieuw energieneutraal gebouw waarin de sociëteit binnen afzienbare tijd zal worden gehuisvest.  Met dit initiatief zal een grote stap worden gezet in de richting van betaalbare en duurzame energie (SDG#7).

Aanvulling kwaliteitsonderwijs Hotelschool

De studentenvereniging heeft ook een educatiecommissie. Als een student nood heeft aan bijles kan dit via deze afdeling worden geregeld. Eveneens bij de zoektocht naar een stage- of een werkplek kan de hulp van deze groep worden ingeroepen. Daarnaast worden er masterclasses gegeven waarbij oud-leden hun knowhow meegeven over het sollicitatieproces of het opstellen van een curriculum vitae. Op basis van deze initiatieven wordt het kwaliteitsvolle onderwijs van de hotelschool nog voor een stuk versterkt door de samenwerking tussen eerstejaars, oudere studenten en de alumni (SDG#4).

Het internationaal comité neemt het op voor de integratie van de internationale studenten. Via het ‘buddy-systeem’ wordt een Nederlandse student gekoppeld aan een internationale student. Zo kunnen deze buitenlandse studenten dankzij de inzet van de Nederlandse studenten geïntroduceerd worden tot medestudenten of leuke en nuttige plaatsen waardoor ze zich makkelijker en sneller gaan thuis voelen.  Hierbij wordt er duidelijk gestreefd naar een verminderde ongelijkheid (SDG#10).

Inzet voor goede doelen

De PR commissie van Amphitryon is voornamelijk bezig met de organisatie van events voor goede doelen. Zo hebben ze o.a. een sponsorloop georganiseerd om geld op te halen ter bestrijding of behandeling van de ziekte van Lyme. Daarnaast is er een wandeling georganiseerd voor een weekendschool waarbij meer dan 500 euro werd opgehaald. Het kankerfonds heeft ook al kunnen genieten van donaties van de vereniging. Binnenkort organiseert Amphitryon daarvoor opnieuw een funding, door middel van de 555-challenge: ren 5 kilometer, doneer 5 euro en nomineer 5 anderen om hetzelfde te doen.  Tevens heeft het afgebrande vissershuisje in de buurt een mooie bijdrage kunnen ontvangen na een inzamelactie.  Onlangs heeft Amphitryon bovendien een bijdrage geleverd aan de voedselbank.  De studenten hadden postgevat voor alle Jumbo’s van Maastricht en hebben zo 75 kratten voedsel en brood  ingezameld om te doneren aan dit goede doel. Door dit initiatief heeft Amphitryon actief bijgedragen aan de vermindering van de armoede (SDG#1). Voor het activiteitencentrum ‘de Kanjel’ organiseren ze elk jaar een dag waar ze de gehandicapten van deze organisatie op sleeptouw nemen. Op die manier kunnen ze de zorgverstrekkers even ontlasten.

In harmonie met de buurt

Via een streng sanctiereglement streeft Amphitryon ernaar om alles zo netjes mogelijk te laten verlopen, in en rondom de sociëteit.  Bo onderkent de noodzaak om alles zo harmonieus mogelijk met de buurt te laten verlopen waarbij respect voor de noden van elke partij centraal staat.  Bij de afloop van een feest zorgt ze er bijvoorbeeld voor dat er studenten postvatten op verschillende plaatsen in de woonbuurt om de feestvierders tot rust te manen indien nodig. Verder gaat ze regelmatig rechtstreeks in gesprek met de buurt om te polsen naar de ervaringen en bezorgdheden van de buurtbewoners. Op basis van een open dialoog wordt er dus actief gestreefd naar een vreedzame community (SDG#16).

Partnerschappen 

Als studentenvereniging beklemtoont Bo ook het belang om partnerschappen aan te gaan om doelstellingen te bereiken (SDG#17). Naast het partnerschap met de buren en sponsoren is de samenwerking met de hotelschool en de campus van kapitaal belang.  Ze zegt dat ze met de school en de vereniging op een soort van eiland leven waardoor het erg belangrijk is om alles daarbinnen en daarbuiten zoveel mogelijk direct aan te pakken, ter bevordering van de harmonie. De sportcommissie heeft bijvoorbeeld heel wat samenwerkingsverbanden gesmeed met allerhande Maastrichtse sportorganisaties, zoals de voetbal – en hockeyclub, de tennisclub en de golfbaan.  De voorzitter beklemtoont daarmee het belang van het fysieke en sociale welzijn van de studenten, wat nog acuter geworden is in deze tijden van corona. (SDG#3).  Het partnerschap met de buurt blijkt bijvoorbeeld uit hun jaarlijks weerkerende bijdrage in de organisatie van de kerstmarkt.

Bigger picture

Op basis van het bovenstaande bewijst Bo hoe haar generatie klaar staat om van de wereld een betere plek te maken door tal van initiatieven die het oorspronkelijke actieterrein van studentenverenigingen ver overstijgt. Door haar engagement probeert ze haar omgeving en de wijdere wereld ervan te overtuigen om de ‘bigger picture’ steeds voor ogen te houden. Daarmee wil ze iedereen er meer bewust van maken om verder te kijken dan de eigen persoonlijke belangen. Ze beklemtoont dat je door het dienen van de belangen van de medemens jijzelf uiteindelijk een gelukkiger persoon wordt.

Text: Jennifer Timmermans & Anna Hermans

Photos: Séverine Louf

Editing en Design: Linda Vecvagare & Lars Wingerath

Deze week zetten we Goal Getter Anouk Willems van IKC de Geluksvogel in de spotlights. In 2009 is Anouk als leerkracht begonnen op basisschool het Spoor in Nazareth en Limmel. Van leerkracht is ze het management ingerold en uiteindelijk directeur geworden. Anouks grootste drijfveer zijn de kinderen: Hoe geven we hen goed onderwijs?  

In januari 2017 zijn de locaties van het Spoor gefuseerd in een nieuw gebouwde ecoschool, het Integraal Kind Centrum de Geluksvogel. Het gebouw maakt duidelijk dat het onderwijs zich hier niet laat beperken door muren. Om de school ligt een natuurplein waar kinderen heerlijk kunnen spelen. Wanneer je het gebouw binnenloopt valt de lichtval direct op, elk atelier heeft glazen puien die veel licht binnenlaten. De ateliers zijn niet ingericht zoals traditionele klaslokalen, maar met flexibel meubilair. Zo staan de tafels in halve cirkels. In het midden van de begane grond staat allerlei speelgoed wat bedoeld is voor educatie. Op het platte, groene dak is er ook de mogelijkheid les te geven.

Een innovatief concept

‘De Geluksvogel is natuurlijk de allerleukste school van Maastricht en omstreken! Het is een integraal kind centrum, dus een basisschool en kinderopvang, maar ook met verschillende partners zoals Maastricht Sport, logopedie, ergotherapeuten en een brugfunctionaris. De Geluksvogel loopt voorop met ons innovatieve concept. In plaats van gebonden aan een lokaal te zijn, wisselen de groepen van atelier en vakspecialist.’ In elk atelier wordt dus een ander vak op niveau gegeven. Zo maken groep 1 en 2 gebruik van het middenplein, en steken groep 3 en 4 samen over. De ene groep gaat dan bijvoorbeeld naar het vakgebied rekenen en de ander naar taal. In de bovenbouw vindt een wisselwerking plaats tussen groep 5 tot en met 8. 

Naast de hoofdvakken zijn er ook creatieve vakken zoals muziek en bewegingsonderwijs. De Geluksvogel gebruikt het International Primary Curriculum (IPC), een Engels curriculum wat aangepast is aan het Nederlandse onderwijssysteem. Zo wordt er met schoolthema’s gewerkt waar nagenoeg alle vakken én het gedeelte ecoschool betrokken kunnen worden (SDG#4). Dat gebeurd door middel van samenwerkingen met bijvoorbeeld het CNME.

Mooi maar uitdagend

Hierin ligt wel een uitdaging. ‘De kinderen komen uit Nazareth en Limmel. Dat zijn wijken met een lage Sociale Economische Status, wat betekent dat kinderen van thuis uit minder ondersteuning en stimulans krijgen. Wij proberen dat in het onderwijs te stoppen en bieden daarom een breed palet aan vakken aan. We willen creatieve vakken genoeg aan bod laten komen, maar de kinderen hebben ook veel moeite met hoofdvakken. Dat is iedere keer weer een spanningsveld.’

Samenwerking voor de kinderen

Omdat de Geluksvogelkinderen uit SES-wijken komen, probeert het team te werken aan SDG#10, ongelijkheid verminderen, en SDG#1, geen armoede. Zij doen dit bijvoorbeeld door samenwerking met directeuren van Mosa Lira scholen die eenzelfde populatie hebben. Er wordt periodiek vergadert over subsidiemogelijkheden. ‘Het is niet vanzelfsprekend dat ieder kind met een lunchtrommel naar school komt, of een winterjas heeft’, verteld Anouk. Daarnaast werkt de geluksvogel met een brugfunctionaris. Die functie is uitgebreider dan schoolmaatschappelijk werk, er wordt verder gekeken dan onderwijsproblemen. ‘Misschien komt het probleem bij de moeder vandaan. Dan gaan we in overleg en kijken we hoe we de moeder verder kunnen helpen, om op die manier ook het kind in het onderwijs verder te helpen.’

Zo blijkt dat er bij de Geluksvogel veel aandacht wordt besteed aan de gezondheid en het welzijn van de kinderen (SDG#3). ‘En eveneens het welzijn van mijn personeel! Met name in corona is het belangrijk iedereen overeind te houden. Zo kunnen we, met oog voor de medewerker, de organisatie draaiende houden.’

Met de buurt

De Geluksvogel werkt ook nauw samen met de buurt (SDG#17). Een van hun netwerkpartners is Radar. Zij hebben een dagactiviteitencentrum, waar de kinderen regelmatig naartoe gaan, of de kinderen van daar naar de Geluksvogel komen. ‘Zo leren de Geluksvogelkinderen dat lichamelijk of geestelijk beperkte mensen niet raar of vreemd zijn.’ Ook is er, in het kader van de ecoschool waarbij kinderen worden gestimuleerd om duurzaam te denken en te doen, samengewerkt met de hotelschool over het onderwerp hygiëne. Een ander schoolthema was afvalscheiding, wat je terugziet in de mooi beschilderde afvalbakken (SDG#13).

Afscheid

Dit schooljaar maakt Anouk de overstap naar kindcentrum Wolder en zal ze de Geluksvogel overdragen. ‘Mijn doel is om mijn kindje in goede handen over te dragen. Wat ik graag aan mijn opvolger wil meegeven is een van onze kernwaarden: behoudt het stukje lef. Oké is niet goed genoeg, ga verder! Ik wil ervan overtuigd zijn dat mijn opvolger de Geluksvogel omarmt en verder gaat uitwerken.’

Waar ligt de uitdaging voor Anouk bij kindcentrum Wolder? ‘De resultaten zijn er goed. Maar ik wil meer uit de kinderen halen. Ook op Wolder wil ik zoeken naar hun andere talenten!’

Onze volgende Local Goal Getter wordt Chris Meijs. Hij is de voorzitter van de buurtraad van Limmel, als vrijwilliger. Anouk Willems heeft hem aangedragen, omdat hij samen met de buurtraad een hele omgevingsvisie heeft gemaakt met de Geluksvogel als uitgangspunt rondom duurzaamheid.

SDG House Maastricht zet lokale helden die bijdragen aan één of meer van de zeventien Sustainable Development Goals in het zonnetje. Onze eerste Goal Getter die haar passie met ons wil delen, is Anouk Viegen. Anouk is sinds anderhalf jaar directeur bij Centrum voor Natuur- en Milieueducatie (CNME) te Maastricht en vervult deze functie met buitengewoon veel plezier.

Op welke manier bent u begonnen met uw huidige werk?

Ik ben hier terechtgekomen door mijn eigen midlifecrisis. Hiervoor heb ik negentien jaar bij de lokale Rabobank gewerkt. Ik merkte dat ik nadacht over mijn toekomstige werkjaren. Wat wil ik doen? Duurzaamheid en diversiteit zijn thema’s die daarop dreven. Op dat moment was er een vacature bij CNME voor een directeur met een groen hart en een zakelijke aanpak. Toen dacht ik, dit is mijn kans.

Wat is uw drijfveer?

Mijn persoonlijke drijfveer is dat ik geloof in een betere samenwerking tussen mensen uit het bedrijfsleven, de overheid en groene organisaties. Dat we die drie partijen bij elkaar brengen zodat we veel meer beweging kunnen krijgen naar een duurzamere wereld. 

Daarnaast had ik er nog nooit over nagedacht dat je van natuur ook je werk kunt maken! Dat was eigenlijk altijd iets privé. Als kind ging ik met mijn opa wandelen, dan wees hij met zijn wandelstok bloemen aan en moest ik ze kennen. Zoiets blijft je bij. En dat ik dan nu deze functie vervul, waarmee ik mag bijdragen aan meer natuur en educatie daaromtrent, vind ik echt een cadeautje.

Zou u meer kunnen vertellen over CNME?

CNME is verdeeld in drie takken.  

Het eerste punt is educatie en bestaat, van oudsher, uit de moestuin op de scholen tot aan de lessen over luchtvervuiling, plastic afvalverzameling, energie, maar ook over de Sustainable Development Goals. Het doel hiervan is kinderen te betrekken bij hun eigen wereld en vooral ook handelsperspectief te geven. Wat kunnen zij zelf doen om tot een betere wereld te komen? Natuurlijk is de educatie ook voor burgers. Vanuit gemeentelijke opdracht doen wij aan publieksvoorlichting, bijvoorbeeld door middel van onze natuurtuinen waar educatieve activiteiten plaatsvinden. Of bijvoorbeeld door onze energiecoaches die bij burgers aan huis voorlichting geven over een energiezuinig huis.

Het tweede punt, participatie, houdt in dat we de stad samen met de bewoners vergroenen. Als er wordt aangegeven dat er behoefte is aan een geveltuintje of speelnatuur in het park, bekijkt een consulent van CNME samen met de bewoners wat er mogelijk is.

Het laatste wat wij doen is ecologisch beheer. De gemeente heeft het groenbeheer, die schoffelen alle parken zogezegd. Maar de plekken waar je bomen, planten en dieren vindt beheert CNME. Zo is daar een andere vorm of ander tijdstip van maaien nodig. Een voorbeeld van ons ecologisch beheer is de Hoge Fronten. Daar leeft de muurhagedis, wat betekent dat wij zorg dragen voor het beperken van toegang tot het gebied in bepaalde seizoenen.

Aan welke Sustainable Development Goals werkt u vanuit CNME?

Wij werken aan SDG#4, kwaliteitsonderwijs. Dat wil zeggen, wij verduurzamen onderwijs. We zijn bezig om scholen, van bestuur en directie tot aan het gebouw, het curriculum tot aan docenten te verduurzamen. Ook werken wij aan SDG#7, betaalbare en duurzame energie. Dit doen we door middel van onze energiecoaches die voorlichting en advies geven.

We proberen de stad te vergroenen, voornamelijk door sociale cohesie. Dit doen we bijvoorbeeld met onze natuurtuinen waar vijfentwintig tot dertig vrijwilligers voor zorgen. Dat draagt bij aan een duurzame stad en gemeenschap, SDG#11. De volgende SDG#12, verantwoorde consumptie en productie, komt bij het CNME naar voren doordat wij bijvoorbeeld co-makelaar zijn van Jong Leren Eten. Zo planten we groen met kinderen, om ze bewust te maken over waar voedsel vandaan komt, wordt het op een eerlijke manier geproduceerd, dat soort dingen. Aan SDG#13, klimaatactie, doen wij ook mee. Ik moet er wel bij zeggen dat wij geen activistische groep zijn, we doen bijvoorbeeld niet uit naam van CNME mee aan een klimaatmars. Wij proberen niet met vingertjes te wijzen maar juist tips te geven wanneer jij bijvoorbeeld anders wilt gaan eten. We helpen je op weg maar veroordelen niet. CNME probeert mensen te verbinden aan natuur, op een zachte manier.

Natuurlijk zijn SDG#14 en SDG#15, leven in het water en op het land, ook voor CNME van toepassing. Persoonlijk is leven op het land mijn favoriet. Ik geloof oprecht dat meer natuur het antwoord is op een heleboel vraagstukken. Het is goed voor je gezondheid, voor je welzijn, voor de planeet, zuurstof, CO2 uitstoot… Ik merk dat ik daar bij CNME best het accent op leg omdat ik zo ervan overtuigt ben dat hoe mee we kunnen vergroenen op de wereld, hoe beter! De laatste toepasselijke SDG is #17, partnerschap. Deze vind ik ook een van de mooiste. Ik geloof namelijk oprecht dat je het met z’n allen moet aanpakken. Daarmee kom ik eigenlijk weer terug bij overheden, het bedrijfsleven en groene organisaties. Het mooie aan SDG’s is dat het een taal is die over de hele wereld wordt herkend. Het maakt eigenlijk niet uit welke taal we spreken, als we maar dezelfde taal spreken!

Wat zijn de grootste uitdagingen in uw werk?

De grootste uitdaging vind ik dat eigenlijk ons hele systeem niet klopt. Het hele economische systeem is gebaseerd op meer, meer, meer. Alles moet geld opleveren of als je geld hebt moet het meer worden. Eigenlijk zou je het hele systeem moeten richten op het welzijn van de mens. Maar dat is zo’n grote verandering, dat is voor mij de grootste uitdaging. 

Wij hebben vanuit CNME met #PickItUp honderden mensen die afval opruimen in en rondom Maastricht. Daar ben ik heel trots op en blij mee. Toch is het natuurlijk een druppel op de gloeiende plaat als we blijven consumeren, plastic blijven produceren. Een geniaal voorstel vind ik om te komen tot producten levenslange garantie hebben. Als we alle producenten verplichten tot het maken van zulke producten gaan ze vanzelf producten produceren die minder snel kapot gaan. Op dit moment hebben we een systeem waarin iedere producent zijn product zodanig maakt dat het na vijf jaar kapot gaat zodat we weer een nieuw product moeten kopen. Dat is wat ik bedoel met systeemverandering. Zo’n soort ideeën zouden er veel moeten komen.

Hoe gaat u met deze uitdaging om vanuit CNME?

Daarin is CNME gewoon een kleine speler. Wij zijn doeners en proberen door tips aan mensen te vertellen. Zo gaan we met ze opruimen en dan vertellen we: ‘hé, realiseer je wel…’. We dragen vooral bij door het vertellen van het verhaal.

Heeft u een tip wat iedereen zou kunnen doen in hun dagelijks leven om verandering teweeg te brengen?

Eigenlijk een hele simpele tip: ga meer wandelen, maar wel met respect voor de natuur. Ik vind het heel mooi wat er nu in corona tijd gebeurd, de herwaardering van een groene omgeving om je heen. Ik denk namelijk als je gaat zien hoe mooi dat kan zijn, je andere dingen gaat doen. Dan ga je geen plastic meer neergooien. Dus ga wandelen en beschouw het moois om je heen!

Als u een wens zou kunnen laten uitkomen, welke zou dat dan zijn?

Mijn wens is dat we alles met liefde en respect overdragen aan toekomstige generaties. Mensen zijn heel erg bezig met het hier en nu en heel erg met zichzelf. Ik zou willen dat iedereen zich druk maakt over wat we aan toekomstige generaties gaan meegeven. Wanneer iedereen dat een beetje voelt, komt het vanzelf goed.

In het kader van internationale vrouwendag: wat is jouw kijk op de vrouwelijke bijdrage aan duurzaamheid?

Mijn antwoord is eigenlijk diversiteit. Ik wil niet perse discussiëren over man of vrouw, maar ik geloof in de kracht van diversiteit. Je moet verschillende talenten hebben waardoor je juist met elkaar dingen tot stand brengt. Ik denk wel dat vrouwelijk leiderschap een impuls geeft in een door mannen gedomineerde wereld. Niet perse omdat ze vrouw zijn, maar omdat het andere mensen zijn. Kijk naar de natuur, die bloeit omdat er biodiversiteit is, omdat iedereen anders is en iedereen heeft zijn rol in het geheel. In die zin zou het zo mooi zijn als we elkaars kwaliteiten, mannelijk dan wel vrouwelijk, dan wel van welke herkomst ook, gaan waarderen.  

Heeft u een lokale held die het verdient om in het zonnetje gezet te worden?

Jazeker, mijn held is Anouk Willems. Zij is directeur van het IKC de Geluksvogel, dat is een eco-school. Anouk is echt een voorbeeld van hoe je als directeur een filosofie kunt adopteren en dat helemaal doortrekken.

🎉 Gelukkige #Dag van de Mensenrechten!

Op 10 december 1948 nam de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) aan. Mensenrechten vormen de kern van de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen (SDG’s), aangezien we bij gebrek aan menselijke waardigheid niet kunnen hopen duurzame ontwikkeling te stimuleren.

📆 19:30 uur kom naar het online café van Shelter City Nijmegen en leer en praat over mensen- en LGBTIQ-rechten met Shelter city-gast Nataliia, een journalist en verdediger van LGBTIQ-rechten in Rusland.

Russia.

📝 Registreer hier

19:30 Peace Brigades International – Nederland en Shelter City Utrecht organiseren een documentaire-avond waarin het inspirerende verhaal van Victor Hugo Moreno Mina, een Colombiaanse sociale leider van Afro-Colombiaanse gemeenschappen in het noorden van Cauca, wordt getoond. Al van jongs af aan verdedigt hij de etnische en territoriale rechten van zwarte mensen.

📺 Meld je hier aan: Facebook Event

💡 Stof tot nadenken: mensenrechten en de SDG’s zijn ‘twee kanten van dezelfde medaille’ (UNDP, 2019) – bekijk ‘The Human Rights Guide to the Sustainable Development Goals’, ontwikkeld door het Deense Instituut voor Mensenrechten, die verschillende verbanden illustreert tussen HR en de SDG’s.

📚 Meer weten? Lees meer Hier of Hier